Αμιγές Ελληνοκυπριακό χωριό της επαρχίας Λεμεσού. Βρίσκεται 28 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Λεμεσού στους πρόποδες της Παπούτσας και ανήκει στη γεωγραφική περιφέρεια Πιτσιλιάς. Η Επταγώνια βρίσκεται κτισμένη σε ημιορεινή περιοχή, την άνοιξη και το καλοκαίρι είναι καταπράσινη, περιτριγυρισμένη από ψιλά βουνά, σε υψόμετρο 475 μέτρων από τη θάλασσα.

Η Επταγώνια εξυπηρετείτε με ένα αρκετά ικανοποιητικό οδικό δίκτυο. Στα νότια συνδέεται με τον αυτοκινητόδρομο Λεμεσού – Λευκωσίας μέσω του χωριού Παρεκκλησιά. Συνδέεται επίσης με ασφαλτόστρωτους δρόμους στα βόρεια με το χωριό Μελίνη, στα δυτικά με το χωριό Αρακαπάς και ανατολικά με το χωριό Ακαπνού.

Το μεγάλο ρήγμα του Αγίου Μάμα – Αρακαπά έχει επηρεάσει σημαντικά τη μορφολογία του χωριού. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει ιδιαίτερα στη περιοχή του ρήγματος είναι η ευθύγραμμη διάταξη του ποτάμιου δικτύου του ποταμού της Γερμασόγειας και του Βασιλικού ποταμού. Το τοπίο του χωριού είναι αρκετά διαμελισμένο από τους παραπόταμους των δυο αυτών ποταμών.

Κατά μια εκδοχή το χωριό οφείλει την ονομασία του (που είναι σύνθετη από τις λέξεις απτά και γωνία) στο γεγονός ότι η διαμόρφωση του εδάφους της περιοχής σχηματίζει πολλές γωνίες. Το αριθμητικό επτά σαν πρώτο συνθετικό σημαίνει επίταση (όπως επτάψυχος ). Κατά μια άλλη εκδοχή το χωριό πήρε την ονομασία του από τις επτά γειτονιές που είχε παλιά το χωριό 

Η Επταγώνια δέχεται μέση ετήσια βροχόπτωση γύρο στα 630 χιλιόμετρα. Στη γη της καλλιεργούνται κυρίως εσπεριδοειδή (μανταρίνια και πορτοκάλια), ελιές, αμυγδαλιές, χαρουπιές και σιτηρά.

Επίσης καλλιεργούνται πατάτες Κι οινοποιήσιμες ποικιλίες σταφυλιών. Η κτηνοτροφία είναι πολύ περιορισμένη.

Η Επταγώνια περιλαμβάνεται στο Σχέδιο Ενιαίας Αγροτικής Ανάπτυξης της Πιτσιλιάς και έχει ωφεληθεί αρκετά από τη κατασκευή εγγειοβελτιωτικών έργων, τη βελτίωση και την ασφαλτόστρωση του δρόμου Επταγώνιας – Αρακαπά και τη κατασκευή τεσσάρων χωμάτινων υδατοδεξαμενών που με τη λειτουργία τους συνέβαλαν στην επέκταση των αρδευόμενων εκτάσεων της περιοχής του χωριού. Επίσης έχει επιλεγεί ως το κεντρικό χωριό για τη λειτουργία του περιφερειακού δημοτικού σχολείου με την ονομασία ‘’ Ιαματική’’ για τα χωριά Επταγώνια, Αρακαπάς, Διερώνα, Κελλάκι, Συκόπετρα, Πραστειό και Ακαπνού. Σήμερα στο περιφερειακό δημοτικό σχολείο φοιτούν περίπου  παιδιά από όλα τα χωριά της περιοχής.

Το χωριό γνώρισε μεγάλες πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Το  1881 είχε 316 κατοίκους που αυξήθηκαν σε 385 το 1921 και 470 το 1946. Από το 1946 και μετά παρατηρήθηκε συνεχείς μείωση του πληθυσμού εξαιτίας της αστυφιλίας όπου άρχισε σε όλα τα χωριά της περιφέρειας Πιτσιλάς. Το 1973 οι κάτοικοι του χωριού δεν ξεπερνούσαν τους 355 και κατά το 1982 οι κάτοικοι ήταν μόνο 289. Σήμερα το χωριό αποτελείται από 350 περίπου κατοίκους που προτίμησαν να παραμείνουν στο χωριό τους παρά τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Η Επταγώνια ήταν γνωστή τουλάχιστον από την αρχή της Φραγκοκρατίας. Αρχικά αποτέλεσε ένα από τα κτήματα των Ναϊτών ιπποτών στη Κύπρο. Μετά τη διάλυση του τάγματος των Ναϊτών, η Επταγώνια περιήλθε στη κατοχή των Ιωαννιτών ιπποτών που είχαν για έδρα τους το Κολόσσι και αποτέλεσε ένα από τα χωριά της Μεγάλης Κομμανδερίας. Η Επταγώνεια βρίσκεται σημειωμένη σε παλαιούς χάρτες ως Astagonia.